Tabiat ananýn bahar elçisidir. Senede bir kez gelir. Baharý muþtalar (müjdeler). Hoþ geliþlidir. Yüzü güleç, gönlü hoþtur. Özlemle, hürmetle öpülür. Ýncitmeden, hafifçe alýna yüz sürülür, Niyaz içinde dudaklardan dua dökülür. Sonra; Oturturlar muhabbet meydanýnda baþköþeye. Yediden yetmiþe her yaþta kiþi hazýr bulunur bu meydanda. Doyum olmaz o güzel, bilge, hoþ muhabbetine. Nazlýdýr, Narindir, Zariftir. Misafirlikte yük olmayý hiç hazzetmez. Kýsadýr misafirliði, fazla eðlenmez, Sonra gider bilmem hangi meçhule? Ay þavklý, güneþ yüzlü, güleç yüzüyle…
Yazan: Abbas DURAK (24.03.2016) Sosyal Medyada Paylaşın:
Abbas DURAK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.