ESFELE SÂFİLÎN
Benim hala umudum var insanlar belaya dünden hazýr
Patlamýþ bombalardýr çocuklar
Ve aþk
Mayasý tutan çalacak
Beni yola çýkartan bu dayanýklý dert
Yetiþecek olan umut da fayda vermez
Bir kere büküldü mü bükülmez
Bir kere öldümü baþka ölmez
Bozuldu mu bir kere yürek
Ne balyoz ne mengene
Mermerden baþka bir þey bizi düzeltemez
Benim hala muradým var
Çocuklar dünyaya katýþmaz
Yorgunluðumun kabzasýný sarmalýyor ay
Gece bile eskisi kadar güzel deðil bu çaðda
Gözlerim uzaklara
Gövdem
Rüzgar ve yaðmura hayranlýk duyardý
Onlar beni öldürdü
Ben onlarý sevdim
Yaþýyor olmam belki bundan zoruna gidiyor dünyanýn
Elimi cebime attým sökük astar
Bankalar beni hiç hazetmedi ki haklýlar da
Banklar ve aþklar da
Bana ham acýdan
Yasaklarý çiðnemekten bahset
Aþk elbette yasal ama zinadýr
Ýnancýmda bir þey var
Günaha yaltaklanacak eðrilikte
Ýhtimalleri hep güzel þeylere yoracak
Þeytaný bana ayartacak kadar cýlýz ve sýska
Kötü bir þey
Dünya beni yaralaya bilir
Ama benim de ellerim boþ deðil
Yarýklarýna kazýk çaka bilirim
Benim elbet merakýmýn aðzý büzülecek
Ýsanlarý peþinden sürükleyen o avam cevaplarý olmayan sualler
Umudu putlaþtýran o þey
Gaflet midir istiðrak mý
Neydi o kopmayacak halat
Ölümler bile bizi korkutamayacak
Gençlik mi o yoksa
Eyvah...
Geriye dön çaðrýsý yapýlmayacak
Neyin haberini bilmek gerekir
Ýnsan
Tutulduðu tutunduðu þey ile müstesna
Ahmak
Benim kalbim güzel demek ile meþhur
Biz de secdeye varacak alýn bile yok
Bizi kanýrtacak olan
Yorucu bu asýrda yaþamýþ olan çocuklar
Yaþamak diyorum
Ne kadar tabiri caizse
Yumruklarýný sýkmýþ
Bizden çok daha zor þeyler ile kavgalý
Kimse oruç tutuyorum sanmasýn
Ve kimse ýrkçýlýk yapmýyorum demesin bu çaðda
Bir baþka Müslümanmýþ gibi Suriyeliler
Küçümsendi
Çünkü patlamadý bombalar yanýmýzda
Deðmedi evlatlarýn kanlarý analara
Nasýl bir anadýr ki o
Oðul ölürken þahadeti düþünecek güzellikte
Ýnsaný
Ateþten koruyacak bir gömlek olsa bile
Biz
Modellerini sevmeyiz
Anlamýþ deðilim insanlarý sahiden
Babam gelir hep aklýma insanlara bakýnca
Eskiler
Ýhtiyatla kullanýlýrdý zaman ve suyu
Þimdi zamanýn nasýl geçtiðini bilmeyiz
Suyun akýþýný hiç
Geçtiyse bir vakit ne kaza ne de bir cibinlik
Var mý
Bizi ateþten koruyacak bir güç
Çiçek deðil
Beni üzen kara yapraklar
Nedir o arý ki
Kaný kirletecek güçte
Özü mayayý bozacak alçaklýkta
Ýnsanlar insanlarý anlamamakta dirençli
Aldatmak ile meþhur
Benim iþim deðil midir o
Yüreðin daðdasýný doldurmak
Yaþadýðým þeylerin baþýnda gelir o
Ki acý benim için sadýk bir þeydir
Sen de beni böyle sevsen ne olur hayat
Düþmezdi o zaman
Bir kaç þey açýklamak ellerime
Sorulmazdý yol ayaklarýmdan
Yazgým
Yola gelmeyecekse neden benimle gelir
Bana
Tükenmeyecek bir ayak ver hayat
Yürüyüyor olduðum anlaþýlmayacak
Yol var ama çatal
Bana doðru yolu kim gösterecek
Gidiyorum ama gidenlerin nereye gittiðini de biliyorum
Tamda bu ya benim Allah ile meselem
Benim o þair
Yirmi birinci asrý hýrpalayan
Benim iþimdir o
Ýnsanlarýn bütün bilinmez yanlarýný ortaya çýkartmak
Kimdi sorular soran
Ve neden bizi tercih etti
Anlamak mümkün olmadýðý kesin
Bir vaktin çýkmasýna neden olan o þey
Zaman
Neyi gösterdi ki
Gözlerimizin gördüðü ne
Bir akýl iþi deðil oysa anlamak
Acýya deðmeyince
Umudun bittiði yerde yaþamak ve Allah yeniden yorumlandý
Ýnsan tapýlacak bir þeyi her zaman buldu
Paranýn alamayacaðý güzel bir þey bulmak zorunda olan benim ellerimdi
Çocuk gülüþleri kadar berrak
Benim elbet bir yoðunluðum vardýr
Hayat bana açýklamak için yapýlmýþtýr
Sýrtým hiç bitmeyecek acýlara mülhak
Bir yem çuvalý gibi dünya
Kan omuzlarýmda yakýþýklýydý
Hanidir o, yaþamak her þeye raðmen güzel
Kim demiþ
O sözün mayasý bozuldu artýk
Soluðumu kesen bu çaðda yaþamak
Boynumu belimi büken ekmek kavgasý
Ve aþk diye bildiðim bu acý
Yazgým desen, bana korkarak yaþamayý öðreten
Bana bir kez ugrasaydý þansým
Derdim belki güzel
Seni öyle sevdim ki dünya
Ellerimde çocuk umutlarý durur
Anladým ki insan eþref-i mahlûkattan çok esfele sâfilîn
Kýyýya balýklar deðil çocuklar vurur
Dünya batacak diye bildiðimiz o bilginin
Geçerliliði doðruluðu sürekliliði artýk ne anlamý var
Geçti o vakitler bir mumun erimesi kadar
Vicdan ve merhamet mülahaza bile edilmeyecek bu çaðda
Sana vuruþ þansý vermeyecek dünya
Bir çelme takma fýrsatý sunmayacak
Benim mala tutan ellerim
Sývanacak bir cephesi var dünyanýn
Genç kýzlara bakýnca aþklarým acýlarým bütün iþtahýyla kabarýyor
Çocuklara bakýnca içimde buruk bir sevinç
Geçti o güzel yýllarýn arasýnda çocuklar ve aþk diye bildiðimiz o coþkunluk heyecan
Elde ne var
Kötü sorular ve daha kötü cevaplar
Niçin büyümeliyiz ey çocuklar
Benim acýlarýmdýr o bütün anneleri ölen çocuklarýn çektiði sýkýntýlar
Neydi
Geceleri buruk yatanlarýn düþündüðü þey
Neydi o beni saatlerce dalýp götürecek olan acý
Neydi beni çelen
Odaðým
Kamet ve tekbir arasýnda saðlam bir þey iken
Neydi o niyetimi bozan günah
Þeytaný bize sevdiren
Nefis mi
Tamahkar lanet bir þey
Aðlamak belki barýþý getirmeye bilir
Ama tövbeyi berkitir
Artýk anladým
Zorla yutkunmam gerekmiþ boðaza týkanan o lokmayý
Bildim neden doðduðumu
Bir kapý kalmadýðýnda kapýnýn gerçek sahibini tanýdým
Çocuk kalabilmek neydi onu hatýrladým
Ýnsan
Eþref-i mahlûkattan çok esfele sâfilîn imiþ
Onu anladým
Ömer Altýntaþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.