Tarlanýn baþýna, öküz uzanmýþ.
Þöyle bir baktým da,herkes ozanmýþ.
Muteber insan sa,her gün sýzan mýþ.!
Çüüþ ulan çüüüþ....iki kere çüüþ.
Katýk versem dere,suyu mu bu der.
Az sus desem,her gün, dayý mý bu der.
Edep desem,ulan, ayý mý bu der.
Çüüþ ulan çüüüþ...boyun kere çüüþ...
Her gün bala banýp,açým açým der.
Kadillaða biner,geçim geçim der.
Asar,keser,biçer,suçum suçum der.
Çüüþ ulan çüüüþ...köyün kere çüüþ.
Seccadeyi görse,paspas zanneder.
Kalbi temiz amma,bilmez din ne der.
Abdest tarif eder,altý hep sadýr.
Çüüþ ulan çüüüþ...suyun kere çüüþ...
Ay yýldýzda yatýp,haç ile büyür.
Ahlak dersi verip,piç ile uyur.
Geçmiþine baktým,babadan sýðýr.
Çüüþ ulan çüüüþ...soyun kere çüüþ.
Þehit topraðýnda,bayrak çekdirtmez.
Daðda iti besler,artar eksiltmez.
Tümseklerde yürür,teker sekdirtmez.
Çüüþ ulan çüüüþ...hayýn kere çüüþ.
Nebi nin yoluna çýkanlara çüüþ.
Düþmanlýða tohum,ekenlere çüüþ.
Hak dinime kýlýç,çekenlere çüüþ.
Çüüþ ulan çüüüþ..doyun kere çüüþ.
Nebi KILIÇKAYA
12/04/2021
04:40/ Pazartesi
SÝVAS
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.