Tutup, iki yakasýný bir araya getirmediðim Ýstanbul þu durumda nesli tükenen adamlýk ayaðýndan öpen öyle çok ki! nasýl baþlanmalý bu biz âþýklýk masalýna bilmiyorum
Ama þu kesindir ki! bir düzen verdin, dilimde damaðýmda olan aþk öðretisine tövbem bir aþka; bir sana yoktu sevip sevip þükür ediyorum da
kýrk yýlýn hatýrýna beþ yudum sonrasý cevir fincaný dersin yok bir þey Laf aramýzda kalsýn niyetin tutuk yaptýðý görülmemiþ sayý dediðin o anýda düþünüyorum her þey eskisi gibi olmuyor
bu þehre oldum olasý devamsýzlýðým var geri dönemiyorum memleketime umursamaz gözüksem de notumu kýran anne özlemini telaþe’mi uykularýma eþ ediyorum
bir düþ boyu olsa da hiç kimse çocuk kalmýyor büyüyor büyütüyor aklýnda ki þehri týpký ben gibi
Bana göre rüzgârýn burun süprüntüsü sokaklarýn boþ dolu arasýnda kimseye ait deðil gelip geçen ayak sesleri de
Tut ki! yüreðime komþuluk ediyorum kýrký uçurulan kahveler içilir karþý evlerde iki can tek fincan çevrilmeden edilen niyet belli bellidir ne çýkacaðý
Bu sefer aþka sevilmeye netim kartlarý açýk oynuyorum seviyorum gözlerden yeþili hemde çok seviyorum ekmek nimet kokun çarpsýn ki
Anam derdi sen þehir inatlý olduðundan her ses rahatýný kaçýrýr O küçücük kasaba üstüne umutlarýn gölgeli daracýk sokaktýr hayallerin þaþarsýn iki iki dördün hesabýný
Asalet bu ya! Martýlarýn aklý bir karýþ havada Deniz yutar ýslak dillerini
Ve çocuklarýn yaramazlýklarýna uyumuyorum ama arada karýþýklýða sebep olan þu ötüþleri yok mu? iþte, asýl o zaman seviyorum Ýstanbul’u ve seni
Kurban olduðum hiç büyümüyor dar aðacý geliþim kaç pabuç eksiði bilinmiyor
Koltuk altý terli evlerin o bacýlarýndan uçur sevgimi sana da ona da yeterim ben !...
14-04-2021 ÝST
Sosyal Medyada Paylaşın:
Şadiye gürbüz(zaralıcan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.