KERPİÇ EVLER..

Eski kerpiç bir evde doðmuþum
Sýcacýk anamýn ninnilerinde büyüdüm
Ocaðýnda piþirirdi aþýný
Kamýþla örtülmüþ toprak damýnda
Ne zaman bahar yaðmurlarý düþse
Ak ak mantarlar biterdi..

Huzur, bereket, mutluluk, insanlýk vardý
Bembeyaz badana kokusunda
Yaðmurlarda akan damlar altýnda
Fakirlik diye þehirlere özenirdik
O evleri kaderine terk ettik
Bize hepten küstüler
Nankörlüðümüze kýzarak sineye çekildiler
Sessizce yýkýlýp gittiler...

Þehirler üþüttü bizi
Devasa beton yýðýnlarýnda demir kokusu
Unuttuk mis kokulu topraklarý
Hastalýklar eksilmedi tende
Yaþamýn yarýsýnda yarým insan olduk
Geç olsa da anladýk
Kerpiç evlerin kadir ve kýymetini
Ömrün son duraðýnda vakit sondu
Geri dönemedik
Ruhu ruhumuz kerpiç evlere ...

Zafer Direniþ
...

Karabulut

Tablo: Deðerli ressam, kýymetli hocamýz Mehmet Emin Kayserili hocamýza aittir. Kendisine teþekkürlerimle...
Sosyal Medyada Paylaşın: