Öyle Sanırlar

Ýnerken rahmet tüm haþmetiyle yere
Kapanýyor diyorum ümitsizlik baktým ta ötelere
Açacak gelince vakti dalýnda çiçeklerin
Giyecek elbisesini yavaþtan, yeþili bekler gözlerim.

Dýþarýdan nasýl da neþelidir insan, bakýlýr gýptayla
Ýçi öyle midir bilinmez ki, bu husus muamma
Kopar fýrtýnalarý içinde yaþanamamýþ duygularýn
Vurursun kendini yollara, aradýðýndýr baharýn.

Kim demiþ bekleyen yoktur, gelsin tüm neþesiyle
Açtýrýr yüzde tebessüm, þu bahar tüm haþmetiyle
Belki buluruz yiteni, doðarýz sanki yeniden
Recmle ezilmiþ duygular, yeþerir yüreklerimizden.

Görünmek ile olmak denilen keþke ayný olsalardý
Dýþtan güzellikler saçan, içte de hiç aðlamazdý
Bu hakikat ne de acý, düþündürür her insaný
Ýçi, dýþý aslen gülen bulamadým yýllar yýlý.

Biraz eðildi mi baþ saygýdan, karþý sanýr ki suçundan
Derin bakan görür onu; tevazudan, tevazudan
Ararýz her özde Hakký, o ki hep yürekte saklý
Þerden kaçan bilir hükmü, imanýndan,imanýndan.

Býrak bilsinler seni kof, üstelik horlasýnlar da
Düþsünler de bir gör hani, uzanan kimmiþ sonunda
Menzili uzundur belki, güzeli arayýþlarýmýzýn
Kaybeden onlardý aslen, kazananý biz sansýnlar.
Oðuzhan KÜLTE

Sosyal Medyada Paylaşın: