Ölüme sunulan bir ceset gibiyim. Yardým edin. Kimsesizliðim ,çaresizliðim hatrýna, yardým edin. Aynalara bakmaya korkuyorum. Hiçbirinde kendimi göremiyorum. Hiçbir kuyudan çýkamýyorum. Kaybolmuþum. Yürüyen ceset gibiyim. Adýmlarýmý bile duymuyorum. Tutunacak bir asa buluyorum, onu da kýrýyorum. Ýnsanlar bin çeþit gönle talipken, ben bulduðum her gönlü biçiyorum. Hangi güne mecburum, hangi yola yolcuyum,bilmiyorum. Sadece yürüyorum,eziyorum,kýrýyorum, yýkýyorum ve sonunda yanýyorum. Yardým edin .Bitiyorum... (YEP) Yusuf Erhan POLAT
Sosyal Medyada Paylaşın:
ben YEP Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.