Satarız

SATARIZ

Mevzu kendimizse, kusur görmeyiz,
Abdestsiz namazla, inanç satarýz.
Saðlýðýnda dönüp selam vermeyiz
Ölüm döþeðinde ilaç satarýz.

Kalbimiz paslý da dilimiz baldýr.
Bilmeyiz, “kul hakký bize vebaldýr.”
Gittiðimiz bu yol yanlýþ bir yoldur
Daðlarý düz eder, yamaç satarýz.

Döneriz tezgahta, kuzuyken kurda,
Halimiz zararda, gözümüz kârda.
Bundan daha büyük günah ne var da?
Sýkýlmadan bir de mizaç satarýz.

Kumaþýmýz kavi bir atlas idi.
Doðruluk, dürüstlük hep esas idi.
Hayâmýz, hâlbuki bize has idi
Edepten bihaber, utanç satarýz.

Bire alýr dörde, beþe çýkarýz,
Yalan söyler yine baþa çýkarýz.
Ýçinden de paþa paþa çýkarýz
Elde kalmaz mallar er-geç satarýz.

Kuþ uçsa havada yansýr fiyata,
Ne polis engeldir ne de zabýta.
Alýrken buluruz onlarca hata
Verirken “hatasýz” araç satarýz.

Yeminin, kassemin bini bi para,
Bu yara derindir müzmin bu yara.
Ne tartýsý tartý ne tutar dara
Paket paket alýr üç üç satarýz.

“Ne yapalým?” deyip sükût ederiz,
“Düzeliriz” diye umut ederiz.
Hýrsýzý, arsýzý hoþnut ederiz
Boþ verip hayata usanç satarýz.

10 Nisan 2021/Konya


Sosyal Medyada Paylaşın: