Bir gün batýmýydý, Gözlerine bakýp dünyayý gördüðümde. Saçlarýn güneþe çalýyordu, Sapsarý görünümüyle. Gözlerimi kýrparak bakýyordum doðana, Þükür ediyordum, Benimle var olduðuna...
Varlýðýn bana, sanki bir armaðan, Karþýna çýkýp durabiliyordum, Zaman zaman. Ýçime attým seni, Ýçimde tekrar edip söyledim, Keþke diye baþladým cümlelerime, Ýç çekip öðrendim…
Seni þimdi artýk göremiyorum. Kelimelerim yetmez sana biliyorum. Sana çünkü sevgim çok, Sevgimin anlamý ve karþýlýðý, Artýk yok... ( DeN!Z )
Sosyal Medyada Paylaşın:
seaist Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.