YANAN BEN MİYİM
Bu memleket sönmüþ yanan ben miyim,
Ben miyim leylekler göç ederken baharý bekleyen,
Sessiz çýðlýklarýmý içime gömerek haykýrýrken,
Þimþek gibi gözlerimden geceye ýþýk yayan,
Bu saðanak altýnda alevlenerek yanan ben miyim?
Bastýðým topraklar kan fýþkýrýrken rotasýz yolcu,
Dalgalarla karaya yaklaþan bir batýk gemi,
Kýtalarý birbirine baðlayan altýn kemer,
Soluksuz giden atlar gibi sýrtýndan geçenlere inat,
Elini Allah’a açarak dualarla yanan bir ben miyim?
Memleketimden çýkan her çivi yüreðime saplandý acý verdi,
Testereyle Ecdadýmýn ayrýldý etleri ve kemikleri,
Güz bahar kýþ ve yaz birbirine girdi ne gece ne gün belli,
Sütten kesilen bebekler gibi yalancý emzikler aðýzlardaki,
Bir ben mi yanayým Dostlar anlamadý beni ben dostlarý!
Papatya çiçeklerini koparmayacaðým,
Seviyor mu sevmiyor mu ne bileyim,
Dilime mandal vurdular,
Sevgimi gözlerime aktardým severse akar gözyaþým,
Sevgisiz memleket mi yaþar dostlar acý duymuyorsa yürekler,
Bacalar tütmüyor sönmüþ ocaklar zemheride içim alev alev yanar,
Nedir Allah’ým bu halim memleket için yanan bir ben miyim?
Erol KEKEÇ/09.04.2021/23.30
Sosyal Medyada Paylaşın:
TİLHABEŞLİ FİLOZOF Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.