Bir zamanlar beyazdým. Masumiyetin rengiydim yani. Bulutlar kýskanýrdý beni. Kahýrlarýndan gözyaþý dökerlerdi. Güneþ kýymazdý bana. Deðersem soldururum derdi. Kar yeryüzüne düþmeden, kapýmý çalardý. Ödünç isterdi rengimden. Dedim ya bir zamanlardý. Ah ,aþk. Hangi masumiyeti temiz býrakýrsýn? Söyle bana, dokunduðun neresi beyaz kalýr. Sevdaya daldým. Her geçen gün yitirdim masumiyetimi ve de rengimi. Karardým.Artýk siyahým. Yani,hüzün rengi. Ararým boyamak için masumiyeti...(YEP)
Sosyal Medyada Paylaşın:
ben YEP Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.