Adsız (Velhasılı Kelam)
Çaðla, zulmedercesine ruhumun en dip kuytularýna
Varmaksa þayet sana, tükenip sende ben olmak
Ben dünden razýyým o vakit, bizli kaybolmalara
Adamým, gel kavra hayatýmýn avuçlarýndan
Tut kollarýmdan, sar beni ömür kokan o kollara
Sonra aðla çökmüþ omuzlarýmda,
Ben de aðlayayým senle hemdem olmuþ huzur anlarýna
Yanarken ömrümüz kaderin toz tutmuþ çarklarýnda
Bize biz yakýþýrcasýna, karýþýrcasýna
Ömrü teslim edelim yar’lý zamanlara
Kurulalým adýna yuva denen o sýcak aþkýn tahtýna
Ömrü birlikte tamam edip saadet sarnýcýnda
Bize biz katalým, bize demli aþk katalým
Ýlahi huzurun beþiðine sýðýnýp da yaldýzlý akþamlarda
Gel biz olalým, bir olalým, memleket olalým
Ayrý düþen her gecemizin
O soðuk, titreten ayazlarýnda
🍁🍁🍁🍁🍁
08.04.2021
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.