Geçiyor günler nede çabuk Ýþte yine gün akþama kavuþtu Bu akþamda içim hüzün dolu Odamda loþ bir ýþýk Perdeler örtülü Kapattým televizyonu Dinliyorum kendimi Uzandým kanepeye Gözlerim tavana kilitli Yaþamýmý düþünüyorum Memurun hayatý bu Çok çetin ve çalkantýlý Bir o kadarda güzel ve özverili Aralýk ayýnda gördüm Çalýþma hayatýmýn zirvelerini O günler nasýl mutlu ederdi Birde sýfýrlamýþsam ambardaki biletleri Geçen gün dolaþtým Eminönü’nü Tek tük bayi Nerde eski kuyrukta bekleyen Müþteri dolu bilet giþeleri Kan aðlýyor bayilerim Onlarda arýyor eski günleri Aldým bir çeyrek bilet Bayi arkadaþ dedi siftah sizden müdürüm Ayaðýn uðurlu gelirde Son haftalarda satarým biletleri Ayrýldým Eminönü’nden hüzünlü Hala gözlerim tavana kilitli Diyorum Hiç düþünmezdim emeklilik günlerini Sanýrdým ki çok sevdiðim iþim ebedi Bir anda dediler oldun emekli Özlüyorum iþte o günler
Veli PAN 18.12.2020
Sosyal Medyada Paylaşın:
Veli Pan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.