Giderken sessiz sedasýz Ýçimde yýkýlan umutlarýn cam kesiðini görmedin Onlar yüreðime battý Kanlarýyla bile senin adýný yazdý Yaðmurlu bir gündü Ve yaðmura inat aktý gözyaþlarým Sustu o an dilim Sen iki kere aðladýn Ben iki kere öldüm
Artýk hiçbir yaðmur ýslatamýyor senin göz yaþlarýn kadar yüreðimi Yýkýlan hayallerimin altýnda kaldý naçiz bedenim Kal demeye varmadý dilim Uzanýp tutamadý seni ellerim Oysa bir kal desem belki de gitmeyecektin Diyemedim Sen gittin Masal bitti Pamuk prenses hiç uyanmadý bir daha Yakmadý yanaðýný prensin öpücüðünün tuzu Kel oðlan bir daha hiç aþýk olmadý Masallarda yalan oldu Sen iki kere aðladýn Ben iki kere öldüm
Sokaðýn kaldýrým taþlarýna gelin ettim gözyaþlarýmý Avuçlarýmda kaldý üç tel saçýn kokladým aðladým Öptüm aðladým Dilime kilit Yüreðime pranga vurdum Ve unuttum seni Acýnýn þah damarým kadar yakýn olduðu bir geceydi O günden sonra gülmedi gözlerim Hani diyorsun ya ben iki kere aðladým Sen iki kere aðladýn Ben iki kere öldüm sevgili Ben iki kere öldüm
Sosyal Medyada Paylaşın:
KeLeBeK EtKiSii Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.