BEN SANA EL OLAMAM Kİ

Kalbimi mühürlesem de,
Gönlüme pul olamam ki!
Bazen esip gürlesem de,
Kayada yel olamam ki.

Hiç bitmiyor karakýþým,
Kor yýðýný içim dýþým,
Bundandýr bu öfke, hýþým..
Yansam da kül olamam ki!

Hiç bozmadan trendimi,
Maziye gömdüm kendimi..
Çaðlasam da þu bendimi,
Aþan bir sel olamam ki!

Canýmý canýna kattým,
Mutluluðu sende tattým,
Gözüne bundan mý battým,
Sanrý’na fel olamam ki!

Yazýlmadan okunsam da,
Talihimden yakýnsam da,
Zülfüyâra dokunsam da,
Sazýma tel olamam ki!

Seni mutlu görmeyince,
Elime el vermeyince,
Ben bu sýrrý ermeyince,
Derdine dil olamam ki!

Ben bir divane aþýðým,
Sensiz karma karýþýðým,
Bir küsüm bir barýþýðým,
Dikensiz gül olamam ki!

YAÞ der; böyle imiþ kader,
Hatýralar isyan eder,
Vicdanýmýn sesi ne der?
Ben sana el olamam ki!
06.04.2021 / Ada

Mehmet YAÞ



Sosyal Medyada Paylaşın: