içim katran ýþýklar kýþ, geceler cellat avuçlarýnda güneþle gel sardýkça, sarýldýkça üþüyorum üþüyorum bizi tenimin sancýsýnda
ah gülüþüne dem çektiðim kokun içimde kurþunken hangi namluya sürdüler seni topraðýn dirime, dinime vatanken hangi meçhule, sürdüler, gömdüler seni söyle
kül rengi serviler kuþatýrken sokak sokak benliðimi þehrin uðultusuna karýþýr sensizlik kaç adýmdýr ki yokluðun þimdi gittiðin uzaðýným
ve bil ki hiç bir sürgün ne toprak ne de vatan olmadý, olamadý alýþamadý yokluðuna oysa,kýrmýzý dudaklý ülkeler yaratmýþtým ikimize adý aþk olan bir devrin tutuksuz devrimi olmak istemiþtim sessizce..
. . . //
ilhanaþýcýnisanikibinyirmibir Sosyal Medyada Paylaşın:
ilhanaşıcı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.