Tükettin!
Vaktiyle ne güzel günlerdi Ya Rab!
Aþkýnla adýný anar dururduk
Belimiz bükülmüþ baþlar secdede
Huzurda þevk ile yanar dururduk
Güngeçti nefsimiz oldu bir ilah
Dünyanýn gölgesi kuþattý bizi
Unutkan kalplerde para kýblegah
Þeytanlar çekiyor zincirimizi
Vaktiyle iyilik þiarýmýzdý
Cömertlik üstüne yarýþ ederdik
Özümüz sözümüz kararýmýzdý
’Münafýk yalancý olur ha’ derdik
Gelmiþiz yalanýn tahta oturup
Doðruyu zindana attýðý güne
Kansýzýn mertliði alnýndan vurup
Haramý helale kattýðý güne
Vaktiyle mutluluk ekmeði bölmek
Yüzlerde tebessüm dilde þükürdü
Kutsalýn uðrunda þerefti ölmek
Kalbin vazifesi daim zikirdi
Düþtük mü ahirin karanlýðýna
Ayeti hadisi beðenmez olduk
Ekmekse çöplerde döndü yýðýna
Hasetle gýybetle hýnca hýnç dolduk
Vaktiyle en güzel örnekti mümin
Gayemiz çabamýz güzele varmak
Ýbadet beþ vakit kalpler mutmain
Vuslat arzusuydu kýyamda durmak
Tariften bitaptýr þimdi harflerim
Kuyunun dibinde boðuluyor can
Ne dizde takatim ne gözde ferim
Tükettin! Tükettin! Tükendin insan!
.
Harflerin de bir caný var ya hu...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.