Gönlümün ucu gibi yanýk þehirde gezdim Ki içimdeki yanýklar yangýna dönüþtü Kapladýkça yaralarým içimi Kanadý þehrin sokaklarýna damladý Ne kaldýrýmlarda kanlarý silebildim Ne de bu ahir ömrümde Gönül bahçeme çiçekler dikebildim
Oysa Sonsuza kadar sürmezdi bilirim Ölüm çiçeðiyle son bulurdu Boyun bükülmez ömrümde Rabbime boyun büktüm Ne yaralarým kaldý gönlümde Ne de açmayan çiçeklerim kaldý hepsi açtý Mehmet Aluç
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Aluc-Kul Mehmet- Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.