Seni bana anlatan, gül yüzüne bakarak Bitmez acýlarýmdan, çekilmez deli kaldým. Her gece karanlýkta, aþkýna mum yakarak Gözyaþlarým içimde, geçilmez seli kaldým
Bütün günahlarýný, ben boynuma doladým Aþkýn hayal olsa da, sevdim sana aðladým Bir küçücük busene, ýrmak oldum çaðladým Söyleyen sana dilde, içilmez gülü kaldým.
Saçlarýn daðýlýrken, rüzgârýnda savruldum Ne büyük bir afattýn, ateþinden kavruldum Bir ceylan olmuþun da, gözlerinde vuruldum Kaderi hasret yazmýþ, kaçýlmaz yolu kaldým.
Makamý saba oldum, söyledikçe dillerde Aðlamak çare deðil, bülbülde har güllerde Huzura gel meþkinle, sallanalým dallarda Bir gönül sevdasýna, uçulmaz yeli kaldým.
Efkârlar da yücesi, seversen gönül daðýt Bu dünyada bitmeyen, bendeki sana aðýt Ey felek! Caným alda, deðirmeninde öðüt Bir vefasýz defterde, çekilmez kulu kaldým.
05/04/2021 Ýskenderun
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet KARA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.