KORONA..
KORONA...
Mutlaka bir kusur eyledik Rabbe
Bir anda karardý mavi gökkubbe
Dünya dize geldi virüs bir habbe
Bizi bizden aldý, çaldý korona…
Belâ mýdýr acep cidden ikaz mý?
Kýyamet yakýn da vakit çok az mý?
Çaresi aþý mý Hakka niyaz mý?
Kulu tefekküre, saldý korona…
Çok severdik dostu misafirliði
Görmek istiyoruz özde birliði
Daðýttý bu virüs beraberliði
Evlatlarý bile, böldü korona…
Ne yüzsüz bir þeydir gitmek bilmiyor
Aðlatýyor sade yaþý silmiyor
Elden yanadýr da bizden olmuyor
Ýki yýl bizimle, kaldý korona…
Ne menem bir þeydir görünmez göze
Dað gibi vücudu getirir dize
Onulmaz acýlar yaþattý bize
Pek çok dostumuzu, aldý korona…
Giden insanlara ne kadar yandým
Ha bugün ha yarýn diyerek kandým
Bilmem bu nîrâne nasýl dayandým
Yufka yüreðimi, deldi korona…
Sevemedik seni bizden bir gitsen
Kökün kesilse de dünyada bitsen
Gidip cehenneme biraz köz etsen
Þu miadýn yeter, doldu korona…
Murat Kahraman (Murâdî)
04.04.2021/Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
Murat Kahraman Murâdî Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.