Baba! Burada insanlar mutsuz Her gün geçtikleri yola bile Ayný ümitle bakýyorlar otobüsün camýndan Ümidin adý insanca yaþamak Ayný servise binen iki iþ arkadaþý bile Senelerce selamsýz binmiþler o servise Selam vermek, hayýr dilemek zor iþ burada Ýnsan olmak gibi!
Sokakta adam ölüyor bakan yok Gündüz ortasýnda soyuyorlar ilgilenen yok Bu koca þehrin pisliðinde iki papatya açmaya kalkýyor O zamansa koparan çok oluyor Eðer beni soruyorsan nasýlým diye Býraktýðýn gibi deðilim emin ol Ne tam pisliðin içindeyim Ne de evden ayrýlýrken ki kadar saflýðýn Ve artýk bende mutsuzum Her gün gittiðim yolda Otobüsün camýndan Umutsuzca bakabiliyorum
Sosyal Medyada Paylaşın:
kadirserhat Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.