Korkun yumruklarından ülkemin

Korkuyorum artýk ,
üzerimdeki kara bulutlarýn ülkümü inciteciginden
korkuyorum..

Sönmeyen ateþimizin
için de
cayýr cayýr
bir hiç uðruna
yanmaktan korkuyorum

Çatmýþ kaþlarýný hilal
uðrunda ölememekten
korkuyorum

Kurban olayým
bayraðýmý düþürmeyin
yýldýzlar gibi sebepsiz
kaymaktan
korkuyorum

Al sancaðýn gölgesine sýðýndým vatanýmý düþmanlar sarmasýndan
korkuyorum

bir onbeþ temmuz gecesi gibi
askerimden
darbe yemekten
korkuyorum.

Fitneler uyanmýþ
yeryüzüne
daðýlmasýndan
korkuyorum
Yalancý vekillerin
insanlýðý kurmasýndan
korkuyorum.

Son damla
son bir gözyaþým kaldý
umutlar yýkýlýr
kimseye dökülemem diye
korkuyorum

hücrelerim ayaklandý
bardaðým doldu taþtý
bir kalp kýrarým
diye
korkuyorum .

Mehmedimin
elleri yoruldu
bu vatani
bir daha tutamaz diye
korkuyorum

dilim susmuyor artýk
haksýzlýk karþýsýn da
konuþamaz
diye
korkuyorum.

Maske takan insanlýðýn
gerçek yüzlerini
görmekten
korkuyorum

Ey Türk bayraðý !
sen göklerde dalgalan yeter ki ben mazlumun ahýný almaktan korkuyorum..

Gümüþ derki bugün kalemleri kýrdýk ..silahlarýmýz yok belki ama yumruklarimiz var bizim ülkemiz kadar büyük...


Ayse caniberk
Gümüþ kalpler
Sosyal Medyada Paylaşın: