YANDIM ÖLÜMCÜL HASRETİNE!

Sevda romanýnda yeþeren mahzun siyah güldün
Yedi iklim hikayeleri arasýnda aþktýn cananým
Þarkýlar bestelenmiþ tarihe iz düþen aþkýna
Þiirler yazýlmýþ mýsra mýsra yüreði sýzlatan/aðlatan
Cumartesi sabahýna gözyaþlarýn yaðmur olmuþ
Bir garip yalnýzlýklar çýkmaz sokaklarda boðulmuþ...

Kahvemi içerken dalýp gitmiþim gözden uzaklara
Daðlarý aþtým, ovalarý geçtim kelebek misali
Nice mevsimler tükettim sevdanýn yollarýnda
Seni bulma umudunda kýzgýn çölleri aþtým
Yandý baðrým, köz oldu yüreðim, daðýttý efkârým
Aradým aradým, bulamadým can parem sevdiceðimi...

Kaderin cilvesi diyerek sahil kenarýna sürgünüm
Deniz bana, ben denize bakýþtýk dertli dertli
Dalgalar hicran yüklü, alabora oldu yaslý gönlüm
Ay semayý süslerken yýldýzlar ýþýl ýþýl efkarýma
Gün doðdu güneþimsiz, ayazlar içinde kavruldum
Ay gecenin týlsýmýnda kayboldu, derinden of çektim...

Kahraman asker edasýnda vakurlu, sert adýmlarla
Zafer þarkýlarý söyledim, naralar attým çýlgýnca
Martýlar ’’eyvallah’’ diyerek çekip gittiler yanýmdan
Acý bir Islýk tutturdum deli poyrazýn eþliðinde
Yalnýzlýðýmýn yýkýk kalyonlarýnda derinden aðladým
Yandým... yandým yýllardýr bitmeyen ölümcül hasretine...

Zafer Direniþ
...

Karabulut

Sosyal Medyada Paylaşın: