Sevgilim...
Bak mevsimi geldi sevmenin
Sýrasý deðil þimdi küsmenin
Küsme!
Gözlerinin bebeðinden öperim
Sevgilim...
Haydi senle kaçýp gidelim
Þöminesi olan bir orman evine
Kýþý uðurlarýz son bir kez üþürüz orda
Sonra sarýlarak ýsýnýrýz kimbilir
Bitmeden bazý þeylerin kýymeti gibi
Bu ilk bahar günleri son kýþ geceleri
Kýymetli...
Sende benim için kýymetlisin
Yoksa onca iþveli yare yol vermezdim
Senin için
Kýskanasýn diye söylemedim bunu
Niye gitmediðini bilesin
Ve bulasýn içimdeki yerini
Þayet ben biliyorum
Gözündeki yerimi..!
Orda bir ev var uzakta
O ev senin evindir
Gitmesen de kalmasan da
O ev!
Senin evindir.
...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.