SENİNLE..

Bilesin ki sana baðlamýþým tüm ümitlerimi
Sana adamýþým hayatýmý arzularýmý.
Bir umutsun gözlerimde hiç gitmeyen
Sabahlarý günüm, günaydýnýmsýn
Bir bahar yaðmurusun saçlarýmda
Düþler adasýnda yaþayan masalsý Robenson örneði.

Ay deðil, gün deðil, yýlýn on dördü sevmiþim seni
Hiç bitmeyecek sevdanla yüreðimde.
Þimdi öyle uzak ki gözlerin görmesem de
Sensizliðin taþýnsa da vagon vagon benliðime
Ýçimin bekleyiþ garlarýný ümit yolcularý bekler
Çaresizliðim yýðýlýr katar katar yokluðunun peronlarýna.

Þimdi yoksun ya yanýmda, çok uzak ellerin
En içli þarkýlar çalýnsýn yine bu gün.
Varsýn toz pembe hayallerim siyaha bürünsün
Penceremde uðursuz kuþlar selam versin, alýrým
Mor düþlerime, þimdi neden kara bulutlar iniyor
Yitik uykularýmda içimin hicranýný sökemiyorum.

Baþka bahçelerde açsa da mavi güller
Umut bir bitmeyen duygu içimde
Kimi gün en güzel þarkýyý söyler sesin
Kimi gün bana zehirden acý sözlerin.
Ölsem biter mi ki bu acý ve bu kederlerim
Her karanlýktan sonra hep bir umutla
Yeni bir gün doðumuna beklerim müjdeler...

Aygün Deniz 03.04.2021
Sosyal Medyada Paylaşın: