İncir kuşu
Sevdiceðim;
Geçen sabah pencereme konan incir kuþunun kulaðýna adýný fýsýldadým .
Sessizce dinledi beni .
Ýncir kuþu dediysem cinsi bildiðimden deðil haa!
Þeklini benzettigimden dedim .
Yoksa bilirsin beni hiç birini tanýmam .
Hepsi kuþtur benim için
Sonra sana gönderdim incir kuþunu .
Sahi geldi mi yanýna ?
Pencerenin önüne konduysa eðer al içeri .
Ya da belki sessizce ýþýk gibi süzülmüþtür odana .
Oturmuþtur baþucuna .
Kimbilir belkide sessiz ve derinden uyuduðunu izlemiþtir .
Hayat ne kadar yormuþtur seni bilirim .
Yüreðinin attýðý her aný yokluðumda o bilsin istedim .
Görürsen eðer iyi bak o incir kuþuna.
Benim emanetim bil
Beni bil ,öyle sev ,öyle kolla !
Sahipsiz o da benim gibi, senin yokluðunda.
Býrak bir yuvasý olsun yanýnda .
Sabahlarý bir iki sohbet et
Akþamlarý avucunda sar sarmala.
Fazlasý ile yeter ona .
Ama sakýn elinden kaçýrma !
O yaban ellerde yitip kaybolmasýn bir daha .
Evi sen ol bundan sonra ....
Arzu Yücel
Dip not : Bazen bir kuþun kanadýyla sallanýr ,yavru bir kurt ...inanmak zor olsada
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.