Her ölümle olüyorsan bir parça Ölümden gayrý Nedir ki çare, Doðumla Yazýlmýþ bir ferman Cezasý kesiliyor gelince zamaný, Hiç dert etme Kurtuluþun Yok Son nefes verilir Koyulursun yola Adresi meçhuliyet Ebedi kraliyet Amma velakin Yok bir hükmü Ne laf dinler Nede bir söz, Mekanýn artýk Uçsuz bucaksýz, Sessiz Ve Belki de karanlýk, Boþuna demezler Nurlar içinde uyu Bu bir nevi Özlemin ruhu Varlýðý yoklukta buðu, Hiç yoktan iyidir Duyar gibiyim Baþka ne þansýmýz Var Ki Tutturmuþ Bir istikamet gidiyoruz iþte...
* Potsdam, 02.04.2021 *
Talat Özgen
Sosyal Medyada Paylaşın:
Talat Özgen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.