ANNEMÝN KUCAÐINDA , NE GÜZEL UYUDUYDUM. NE OLDU DA ÞÝMDÝ, CENNET KOKUSU DUYDUM. AZ ÖNCE GÖK GÜRLEDÝ, YAÐMUR MU BAÞLADI ANNE? SEN DERDÝN YA HANÝ, “YAÐMURDAN SONRA CENNET KOKAR” KONUÞSANA ANNE, SUSMA. KORKUYORUM BEN, KUCAKLASANA. HEM ÜÞÜYORUM DA. ISIT ELLERÝMÝ NOLUR. ELLERÝN NÝYE SOÐUK ANNE, HÝÇ BÖYLE OLMAZDI. SANA DOKUNUNCA ÜÞÜMEM GEÇERDÝ, SANA SARILINCA KORKUM UÇARDI. BURASI NÝYE BU KADAR DAR, NÝYE KARARDI HER YER, YALVARIRIM ANNE, SES VER, BENÝ YÝNE SIMSIKI SAR.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa KUNDURACI ferser6 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.