Hayallerimi, bir avuç, susuz çorak toprak parçasýna ektim...bekliyorum. Birkaç damla düþsün bulutlardan, filiz versin diye... Kadermidir ki, meteoroloji son bin yýlýn, en kurak mevsimin de olduðumuzu söylüyor.. Ulan diyorum gökten gül yapraðý yaðar benim kafama taþ düþer. Kafamýn içinde nöronlar, davul döver. Altýn kafese koyduðum bülbül bile, son naðmelerini þakýr. Hangi yolun yorgunuyum, üzerimdeki bu yük ne? Dedemin, kýrýk dökük radyosundan, kýrýk dökük naðmeler yükseliyor. Bir günün son demlerini yaþarken... Aklýmda bir soru.. Yeni gün doðumuna, çok mu var??
Sosyal Medyada Paylaşın:
SESSİZ DÜŞÜNCE Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.