TÜRK'ÜM BEN

TÜRKÜM BEN

Delikanlým düþün ben kimim diye
Soyumuz Oðuzdur bize hediye
Mertlik yiðitlikse en güzel paye
Hazreti Nuh’a bak ikinci Âdem
O günden beridir; Türküm, Türküm ben

Güzel kýzým, Aybalam, sen Umay’sýn
Gökte güneþim, yýldýzýmsýn, aysýn
Seven yüreklere köþksün, saraysýn
Sen anasýn, eserin Oðuz Dedem
Oðuz’um, Mete’yim; Türküm, Türküm ben

Türk çocuðu iyi oku da taný
Demir daðý eritirken ataný
Tanrýnýn kýrbacý olan hakaný
Küçük deðilsin bil ki cihansýn sen
Dedem Atilla; Türküm, Türküm ben

Tanrýnýn adýný yaymak muradým
Güzellik uðruna hep adým adým
Gün geldi taþlara yazýldý adým
Kalplere nakþoldum bak desen desen
Bilgeyim, Kültiðin; Türküm, Türküm ben

Çiçekte polenim, petekte balým
Göklerde ay yýldýz, bayrakta alým
Aþkýn abidesiyim Tacmahalým
Yüreðe hükmeden, sevdayý bilen
Babür’’üm, Þah Cihan; Türküm, Türküm ben.

Arkadaþ durma öyle görsün âlem
Adalet daðýt ki daðýlsýn elem
Kendine gelmen elzemdir elzem
Ýyi öðren dünyaya hükmetti deden
Gazneli Mahmut’um; Türküm, Türküm ben.

Gemiler karadan yürümez deme
Yürütmek nasip olmaz her âdeme
Fatih Sultan Mehmet denen dedeme
Hikmet doðar, görgü, ahlak bilgiden
Fatih’im, Yavuz’um; Türküm, Türküm ben.

Yed düvel birleþip çýksa karþýna
Yeter ki hâkim ol damarda kana
Yeniden doðurur Zübeyde ana
Sen Atatürk’sün, en önde giden
Mustafa Kemal’im; Türküm, Türküm ben.
Musa SERÝN
Sosyal Medyada Paylaşın: