önce baykuþ konar geceye serçesizleþir telaþlar inzivaya çekildikçe ýslýðýnda rüzgar küle döner ateþ böcekleri, güller dikene
aðýt düþer üç beþ vakte izi kalýr soðudukça tende karýncalanýr göçler sebebi fýtratýnda çiçeðe durmaz hiçbir sevda habitatýnda
bir devrim daha katledilir pýhtýlaþýr ay þafak vakti tuzunda boðuldukça deniz yasýný martýsýz, akýntýsýz lacivert tutar
bir ressam resmedilir suya asýlýr ses tellerinden sesli harfler baskýsýz çýkarýldýkça üçüncü sayfalar sanat, edebiyat tel tel sökülür ezgilerinden
tütün sevdasý, açlýðý olur duman sarýlan son nefes zaman nemine kibrit yalnýzlýðý oldukça gece utanýr üzüm, utanýr þarap mahzenliðinden
inan ölmek mesele deðil hele ki yaþarken ölmek hiç felsefe deðil, deðil arkadaþ mesele çýrasýz, prangasýz tutuþmadan sönmek
günü geldiðinde, gecesi bittiðinde hatta malum baykuþ gittiðinde son nefesim de nihayete erdiðinde siz, biz olun kuyusu zincirsiz özgürlüðe gömün beni…
. . . //
ilhanaþýcýnisanikibinyirmibir
Sosyal Medyada Paylaşın:
ilhanaşıcı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.