Kimse bilemez sebep, bir Leyladýr olaný Ey vahamýn güzeli; çölde umut ver bana. Sana mecnun oldu da, görme gezip solaný Ey goncamýn güzeli; gel de umut ver bana.
Açmýyor kýrmýzý gül, kýþý gelmiþ s’onunda Feryatlarým duyulmaz, bülbül oldum hanýnda Yaþamadým baharý, gezerim çöl yanýnda Ey ruhumun güzeli; bil de umut ver bana.
Aþkýn gözyaþlarýný, dökmüþüm ta ezelden Bu fani bir alemdir; kim çekmedi güzelden Yokluðun hatýramda, uçup gider gazelden Ey ömrümün güzeli; gülde umut ver bana.
Ýçimdeki hicrandýr, vuslatý seç hayalden Kokladým kýrmýzý gül, oda uçuyor yelden Makberi kazsalar da halimi arzdýr dilden Ey gönlümün güzeli; kal da umut ver bana.
Öl deme cananýna, soluyor sevdalarým Bir zahirden ahirim, baþlýyor vedalarým Yükümü sel aldý da, duyulmaz sedalarým Ey solumun güzeli; ol da umut ver bana.