DELİ KUŞ

bir çift deli kuþtur ellerim
iki yanýmda salýnýr durur
göç yollarýndan edilmiþ
uzak maviliklere...

tutmasam,
uçar mýydý yeniden yalnýzlýðýna
gökyüzünün ýssýzlýðýna yelken açýp
çýrpýnýp gün boyu bilemeden
sürüp giden þansýzlýðýndan kaçýp
kentin üstünde savrulur gider miydi?
Konup dinlenmeden deli kuþ
söz geçiremeyip yüreðine
aðlar mýydý döküp kanatlarýný

bir býraksam
ölümüne
kanat çýrpar mýydý aþklara yeniden
karþýlýksýz sevmelerin aðýrlýðý üzerinde
son bir gayretle kanatýp ömrünü
süzülür müydü hayatýn içine nefessiz
bana mýsýn demeden...

korkarým,
bu bir garip yokoluþ aný
sýnýrlarý zorlar kendince deli kuþ
sýnýrsýzlýða akar gurup zamaný
güzel günler düþleyerek
tuzaklara düþer
avcýnýn son kurbaný
umuda yolculuk aný
tutunacak dal arar her yaný
yýkýlýr kalýr, en son
yanar alev alev
tüter aþkýnýn dumaný


ahh ellerim,
deli kuþum
göç yollarýndan edilmiþ
koynuma sýðýnmýþ mültecim...
kanadý kýrýk kuþum
tut ki vurulmuþum
ben de senin gibi yorulmuþum aþka
umut baþka baharadýr
zulanda
dünü bugüne iliþtir de sakla
ama þimdi yazadur bakalým
ayrýlýðýn menzilinde
düþleri çalýnmýþ deli kuþlarýn
ölümcül sevdalara uçuþunu
kaðýt kaleme kavuþtuðu anda...
Sosyal Medyada Paylaşın: