Tam vazgeçmiþken tutuyor yüreðimi derinden
Gönlü oyalýyor, aklý çeliyor kurtulamýyorum bu yükten
Yollara kabul derken, adýmlarýma þüphe gibi düþüyor
Düþüyor bir yerden tam önüme korkuyorum yürümekten
Korkuyorum yüz yüze gelmekten, gözlerine direnememekten
Korkuyorum içinden çýkýlmaz bir halde içinde olmaktan
Korkuyorum bu oyunlarýn sonunda iki kayýp vermekten
Korkuyorum onca yolu koþup tekrar tekrar baþa dönmekten
Ve üþüyorum kalbimin topraðýna bastýrdýðým da onu
Duymadýðýmda, görmediðimde, dokunmadýðým her an
Üþüyorum.
Üþüdükçe daha bi sarýlýyorum geçmiþimize
Üþüdükçe daha çok arzuluyorum o sýcacýk hislerimizi
Ama üþümekten çok onunla olmaktan korkuyorum.
...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.