Gölgeler II
Yollar akar göz bebeðinizin ardýndan
Asfaltlar sizin dostunuz
Yollar titrer her gecenizde
Siluetinizdir gezen lâl gibi
Kimden ödünç almýþtýnýz benliðinizi
Þimdi nerede o, kayýp mý oldunuz?
Hayat her gün dolup dolup boþalýyor,
Gaipten gelen gölgelere.
Avcunuzda açmaya kýyamadýðýnýz sözler
zaman ele avuca sýðmýyor
Ah nerede o, dostluklar edindiðiniz
Birahane kahvehane köþelerinde
Kimisinde bir arjantin
Kimisinde sade bir kahveydi yol(cu)luðunuz
Birbir aþtýnýz asfalt fersahlarý
her yolu bir macera sanarken.
Bir akþam vuruldu kapýnýz
Seriliyordu kaybettiðiniz gölgeler
Ve bir tutam hüzün gibi
Sarýp sarýp duruyorsunuz.
ah be! diye dediðiniz içinizden
Her þey savruluyordu iþte,
Zamandý olduðu gibi duran
Ve gölgeler hazýr kýta
Gölgeler yürüdü berinizde
Gölgeler sizin dostunuz
Gölgeler büyüdü içinizde
Belki de orada siz, hiç yoktunuz.
BB
-21-
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.