Mavi yolculuğun yeşil durağı
Gürcan
Mavi yolculuğun yeşil durağı
Doðduðum ev, iki katlý, iki odalý
Bizim fakirhane, maviye boyalý
Doðmuþum adam, erkek olalý
Nazar boncuðum hep mavi boyalý
Kendimi bildim ve açtým gözümü
Seyrettim mavi vatan,gökyüzünü
Ne saçým sarý,ne gözüm mavi
Bir ömür seninle geçermi ki
Biz bakakaldýk, büyülü gökyüzüne
Hayat,hiç dururmu yerli yerince
Büyüdük mavinin derinliðinde
Þimdi yaþ, tam da onsekizinde
Gençlik bu, bir eþ arar kendine
Sevdanýn, en koyu yeþilinde
Tutulur,yeþil desenli elbisesine
Umutlar iner artýk yeryüzüne
Nilüferler açar, mavi, yeþil arasýnda
Yosunlar büyür, denizin kýyýsýnda
Þimdi, þenlendir kýr havasýnda
Açýk mavi ve koyu yeþilinde
Elbet, vardýr bunda bir hikmet
Yeþil,mavi birleþti koptu kýyamet
Rabbimden evlat geldi bize emanet
Seyreyle artýk bu bir alamet
Yaþ ellisinde sýnýra çok yakýn
Baktým ki araya girdi ak saçým
Ben gökyüzüyüm,sen çýnar aðacým
Ne var ki çok geç kalmýþým
Mavide ve yeþilde düþlediðimiz
Hayal kurup hayatý seyrettiðimiz
Zamana doðru akýp gittiðimiz
Bizler artýk son demlerdeyiz
Seninle son nefesi verelim
Yeþilin üzerinde ölelim
Maviyi üstümüze çekelim
Ahirete birlikte gidelim
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.