UFKUMUN GÖĞÜ

Gecenin mahmurluðu sarmaladý sinemi,
Bir duman çýkýyor gecenin karanlýðýna karýþan,
Yaðýz atlar sýrtýnda uçtuðum bir bahar hayallerim,
Dalgalar arasýnda nefes tüketen ömrüm pek yorgun,
Alnýmda bulgur gibi ter taneleri biri düþüp biri doðarken,
Yalnýzlýk þarkýlarým döküldü dilimden bilinmezliklerime,
Sevdam ile aþkýmý katarak yoðurdum yaþadýðým hayatý,
Günlere aldýrmadan aldýðým nefesim katýk oldu geceme,
Gündüzler su baþýnda kucak açýyor dermansýz kollarýma,
Garip hanem ýþýðý süzüyor kararan gecenin içinde,
Bir gök kuþaðý belirmiþ ufkumun göðünde yeþil ve mavi,
Kýrmýzý nöbet deðiþiminde beyaza býrakmýþ nöbet yerini,
Gönlüm harmanladý hayatý savrulan ben mi benliðim mi,
Gitmekle kalmak arasýnda ince bir çizgide endiþeli gözlerle,
Sunulan bir zaman vardý savruldu gitti bak ne var elimde,
Ey ben! Ben oldum baþka sokaklarda dolaþan hangi ben,
Damarlarýmdan öyle güzel ve sýcak bir kan akýþý var ki,
Boþa geçirdiðim yaþama isyan ederek içimi kamçýlarken,
Deli deli içimden sýmsýcak kelimeler boþandý susarak,
Suskunluklarýma mersiye deðil haykýrýþlarýma naat yazacak,
Ey deli gönlüm uyan! Suskun kelimeler sýcak kanla yaþayacak,
Ferman yazýldý bahtýn kazýndý suskunluklarýn seni boðacak!
Erol KEKEÇ/27.03.2021/23.55

Sosyal Medyada Paylaşın: