Akrabadan yedim hayatýn darbesini Çok gördüm çok insanýn kalleþini bakýnca aynaya tanýmýyom resmimi Ýnsan tanýyamýyor kendi kendini
bir aralaya bilsem þu gönül perdesini Gördüyüm kötülük boðuyor nefesimi hangimiz doyurduk kendi nefsini bazen insan tanýmýyor kendi neslini
cehenneme gitsin böyle insanýn þansý dört kardeþiz biri sahte hacý biri yalancý Çok akrabalar edindim çogu yedi yabancý kimi varlýðýma kimi saglýgýma duacý
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yücel Demirel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.