yapraklarýn da karlarýn da üstünden geçiyordu herkes düþlerin býçakla kesildiði karanlýðýn ýþýk girmeyen uykularýnda kaç havariden yoksun ve uðultuyla geçecekti böyle? eskisi gibi olmasýný istiyorlar yapraklarýn ve karlarýn çocukluðun söylenmemiþ sözleriyle yýl yýl ezerken gündelik kalýntýlarý eskisi gibi olurdum masumiyete atfedilen bu taze yaþam iþçiliðine hürmetten ne bileyim kendirden belikler yapardým daha çok yalnýz kalýrdým sessizliðin yanýnda ayak sesleri olmayan hayaletleriyle yaðmuru sayarak ölçenlerle akran olurdum eskiden gözlerine bakabilsem birinin hem eskiden hem de bilmezlikten kýsýtlý belki ölürdüm belki birileri de ölürdü
Sosyal Medyada Paylaşın:
sehran Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.