Hiçlik Dünyası

Dünyayý durdurup, düþsem peþine.
Dilsizim dilimi bilen olmuyor.
Gökyüzü maviyi yitirir burda.
Denizler rengini yutar olmuyor.

Hiçliðin ortasýndayým.
Hiçim.
Çaðýrsam gelmiyorsun.
Gitsem gidemiyorum.

Cüzzamlý dokunmaz, sanarsýn kimse.
Ýçimde kanýyor, yarim bakýp da görse.
Sönecek elbet bir gün, güneþim bilse.
Duracak bu dünya, dursam olmuyor.

Hiçliðin tam ortasýndayým.

Yeryüzü çekilir, ayaklarýmýn altýnda.
Fýrtýnalar kýrdý gülüm, soldu dalýnda.
Yarim giymiþ yine, yeþil alýnda.
Baharlar görmedim, yazlar olmuyor.

Ortasýndayým,
kendine dönen dünyanýn.
Üþürüm, yalnýzým sesi yok yanýmda kimsenin.
Kanat vurur turna, göçde selamýn.
Uðrar mý, suyu çekilmiþ gölüm dolmuyor.

Yakamozlar vurur, denizlerimde.
Balýklar oynardý, derinlerinde.
Ceylanlar su içer, su yollarýnda.
Aç kurtlar eriþmiþ, gitsem olmuyor.

Hiçlik dünyasýnda, ben kendimleyim.

Aþk ile doluyum, içli bir sevdanýn derinliðinde.
Ýstemem dermanýn dert bana yeter.
Güllerim açmadý, yazlarým geçti.
Yüklenmiþim gönül yüküm buramda.
Sen deðil, senin aþkýnla biten bir ömür.
Koyma yollarýndan, geriye beni.
Sevda yüklü aþkýn, arifedindeyim.

Neyleyim,
Bir lokma ekmekten, bir fazlasýný.
Bir ömür verdiðin, karakýþýný.
Seninle ve sensiz,
Hiçlik dünyasýnda;
Ben kendimleyim.

—Haydar ATA—

18.03.2021- Saat:20:35
Sosyal Medyada Paylaşın: