Ah benim taþýmaktan asla býkmadýðým en kýymetli yaným, Çocukluðum. Hatýrlýyorum da...! Her þeyden ve herkesten uzak, Oturur bir tepenin baþýna, Saatlerce gök yüzünü seyrederdim, Seyredecek bir uçurtmam yoktu belki Ama olsun mutlaka bir þeyler bulurdum seyretmeye, Kuþlar mesela ! Özgürlükten baþlarý dönmüþ, Adeta göðe karþý dans eden kuþlar, Mavi gök yüzüne renk katan, Oradan oraya uçuþup, Uçmanýn tadýný çýkaran, Süzüldükçe süzülen kuþlar,
Bir zamanlar göðüm de, En az umutlarým kadar maviydi, Seyredecek hiç bir þey olmasa, Yüzümde bir gülümseme, Baþlardým hayallerimi seyretmeye, Saat kaç olmuþ, beni beklerler. gibi kelimeler hiç yoktu hayatýmda, Zaman sanki sadece bana aitti. Harcadýðým zamanýn hesabýný kimse sormaz sorsa bile de bir cevabý olmazdý. Hayatta insanýn hayallerine ve kendine ayýrdýðý zaman kadar kýymetli ne olabilirdi ki ?
Ah çocukluðum ah zamana gem,aþýrýlýða dem vurduðum deli çaðlarým, Ruhuma bin bir türlü çiçekten rayihalar salmýþ ilk bahar aylarým. Bilirim ki artýk giden geri gelmez ona yanarým, Bazen ýssýz bir köþede , Bazende bir zifiri karanlýk gecede, Ýçin için hisli hisli ona aðlarým...
Ömer Koç Sosyal Medyada Paylaşın:
AŞK-I VEFA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.