Hey! Bana Ses Ver
Hey!
Bana ses ver ne olur?
Korkuyorum karanlýðýnda gecenin,
Kaybettim benliðimi sensiz,
Ýçinde yaþam denen bilmecenin.
Þimþekler çakýyor bak, korkuyorum,
Yok, sýðýnaðým yersizim, yersiz,
Aç gönül kapýný ne olur?
Günler geçmiyor sensiz.
Hey!
Orada mýsýn dost?
Arkadaþým ses ver yalvarýrým,
Iþýt Dünya’mý ne olur?
Sensiz karanlýklarda kalýrým.
Tükenmiþliði yaþadým ben,
Özlem dolu günlerimde sensiz,
Dehlizlerinde zindanlarýn sanki
Yalnýzlýðýmda, sessiz.
Hey!
Yeter çektirme bana,
Aç koynunu, bir yol göster,
Gelirim ardýnca sürtünerek,
Ruhum sadece ruhunu ister.
Ben
Çilesini çektim yaþamýn,
Huzuru ellere býraktým,
Huzur bana sadece sevgindir aþkým,
Ardýnca türküler yaktým.
Hey!
Sevdanýn perisi,
Dizelerde hep sen varsýn,
Aramam sen varken birini,
Çünkü kalbimdeki tek yarsýn.
Sen
Sevdalarýn kadýný,
Gözlerim kör oldu güzelliðinde,
Tutmaz hiçbir nimeti Dünya’nýn,
Senin sevgiyle yoðrulan tadýný.
02.Aðustos.2008 02.30
Sosyal Medyada Paylaşın:
ahmet idrisoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.