Veda Şiirleri

tanýktýr ayrýlýða tren sesleri
ben giderken kimse bakmasýn yüzüme
dayanamam...
yaðmur ve soðuða aldýrmam da
beni bu hasret üþütecek
solduracak beni bu yalnýzlýk
þiire dönüþmeyecek hayat
çocuklarýn düþlerinde büyüyemeyeceðim...

tanýktýr ayrýlýða aðlayýþlar
ben giderken kimse kucaklamasýn beni
kopamam...
bu mevsim çeler aklýný her delikanlýnýn
sahip çýkýn yarýnlarýmýza
cesurum ama yine de gizilimde bir korku filizleniyor
kimse yolumu beklemeyecek artýk
ben kimseyi bilinmiþ telaþlarýmla bulmayacaðým...

tanýktýr ayrýlýða teselliler
ben giderken kimse konuþmasýn
susamam...
bu yorgunluk batacak güneþe benzese de
siz yine de hüzünle anmayýn beni
yolculuklarla örülmüþ bir ömrün ortasýndayým
gitmeliyim...

son göç bu gidiyorum
mektuplarýnýz karþýlýksýz kalacak artýk...
bu þehre sýðmýyor düþlerim
alýþýnca suskunluða
buluyor beni de yüreði kavruk þair duruluðu
kendime yaklaþtýkça tek kalýyorum
tüm ziyaretcilerim kapýdan dönecek artýk...

uzun, ince bir yol var
bende baþlayýp bende biten
gencecik bir bahar özlemiyle
kuþlara özeniyorum...
bu ayrýlýþlar bekleme yorgunluðumdur benim
þimdi mavi bir ikindide unutmuþken
bu yaþanmýþlýðý
bilmesem ne olur öykülerin bitiþini
kuþlara özeniyorum
tüneðimi terkediyorum...

akþam olur gibi çekiliyorum
anýsý sýcak sokaklardan...
tükettim ilkyazdan aþýrdýðým sevinçleri de
yürüdükçe eskiyen bir ömrüm
bakýldýkça kýrýþam bir yüzüm var
yýpranmýþlýðýmý örten ne kaldý ki burada?..

evinden ayrýlan bir gelinin hüznü gibi
yine de dönüp arkaný gitmek
ve sebepsiz suçluluk duygusu yok mu?
bu biletin elimde titremesi
son bakýþýn ezikliði...
oysa geldiðim gün gibi bu þehir
hâlâ hiçbir albümde hatýra fotoðrafým yok
su gibi gidiyordum
su gibi dönmeyecektim...
Sosyal Medyada Paylaşın: