Tu
Çanakkale
ÇANAKKALE
Öyle sarmýþ ki yurdumun üstünü kara bulutlar,
Baþka bahara bile kalamamýþ güzel umutlar.
Dönüþü olmayan yollar görünüyor Mehmet’e
Onlar ki, bu vatan için katlandý böyle zahmete
Babasýný tanýyamadý, dede zaten hiç yoktu
Yetim kalan bir o deðildi ,hem ne kadar da çoktu.
Her yuvada muhakkak ki birileri aðlýyordu
Aðlamak deðildi bu, nidalar yürek daðlýyordu
Babasý, atasý hep cephelerde yorgun düþmüþtü
Bu yüce vazife artýk on beþlilere düþmüþtü
Ne silah vardý elinde, ne üstünde elbisesi
Kulaðýndaki sadece amansýz top, tüfek sesi
Her ocaða da düþmüþtü muhakkak kanlý gözyaþý
Ey insanoðlu, taþýyabilirsen bu yükü taþý
Ne ana kaldý göz yaþý dökmeyen, ne de yar kaldý,
Sizlerin sayesinde bize iþte bu diyar kaldý.
.
Öyle kolay kazanýlmadý, güzel yurt, cennet vatan
Nice canlar verildi, kalbi vatan aþkýyla atan.
Çanakkale, yeniden þahlanýþýdýr bir milletin
Son çýrpýnýþýdýr, artýk tükeniþidir zilletin.
Turan ÇALIÞKAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.