Dağınık

Daðýnýk

bu günde daðýttým evi, rahat oluyor
topluyken aradýðýmý bulamýyorum

kaç kere dedim çamaþýrlarý ayný yere koyun
insan çorabýný bulamaz mý

yine ocaðýn altýný söndürmeden çýktým
telefon açtým komþuya
artýk her yere yedek anahtar býrakýyorum
kendi anahtarýmý bulamýyorum

biri beni eve alsýn

galiba sokakta yaþamak en iyisi
aklýn hiç bir þeyde kalmaz
çek bir battaniye uzat ayaklarýný
yer döþek gök yorgan
masrafta yok

kimse halden anlamýyor ki

ocaðý acýk býrakmýþým perdeler tutuþmuþ
yanacak ev bark binalar
ben yansam gam deðil
ateþimde biri yansa kemiklerim sýzlar

bana bir gözcü lazým
gözüm üstümde


Ahmet Coþkun

Sosyal Medyada Paylaşın: