Sevgi kuyunda yýkandým Zora tutsak gönlünde, can yakan kader Yoksul masallarýn, kokuþmuþ yalanlarý Gýrtlaðýmda düðümleniyordu Hücrelerimde oynaþýrken özlemler Omzumda, gözyaþýnýn sesi vardý
Aþka âþýk gönlümde, bu gün sensiz kaldým Öfke, bitmiþliðin önlenemez kasýrgasý Utanç gemisine, kaptandý dudaklarýnda Terli yüreðin, siyah zemheride .....Yalnýzlýðýn kar taneleri ile öpüþüyordu Vurgun yemiþ suskuluðumda ateþler vardý
Hiç gerek yokken, þiirler yazdým Doðmamýþ çocuklar kadar özgür Yaþanmamýþ sevdalar gibi bakir ÖZÜNe.. Üzüntü ve mutsuzluk, kalemimde kývranýyordu Yazýlmamýþ tüm aþk kokulu þiirlerim ise Yaþayabilseydin, ..................yüreðinde kendini okuyordu…!