MEVSİMLER GEÇTİ

Mevsimler geçti aylar, günler...
Ah o takvimler, her yaprak ömürden.
Ve ömür akýp gidiyor su gibi...
Hiç beklemeden.
Býraktým artýk her þeyi biliyormusun.
Nasýl olsa benim deðil;
’O’ nun dediði oluyor.
Bildiðim tek þey, ölçülen sabrým...
Birde sevgim, yüreðimde ki hazinem...
Gülüþüm,.aðlayýþým, düþlerim...
Kýsacasý neyse yaþayacaklarým;
Hiç bir þeyin hayalini kurmuyorum...
Koskoca bir denizde, bir sandal !
Dalgalar nereye götürürse..!
Zaten ne istedik te tersi olmadý?
Her iyilik cezasýz kalmadý !
Ýyi niyet ne zaman takdir gördü ki ?
Yaradan bilir dedim; býraktým deðerini...
Ben hiç kýramýyorum sevdiklerimi.
Hatta; sevmeyenlerimi..!
Yapmayý öðrendik gönülleri...
Ata’dan YUNUS’TAN !
Ne zaman kurtulacaðým bilmem?
Yaþamak denilen kabustan ?
Sevginin özünü okudum...
Hýrslarým yok !
Nefreti bilmiyorum.
Ýnsanlýk davasýnda;
Galiba tükenip gidiyorum.
Olsun...
Ben ’insan’larý; yinede seviyorum...
Öyle bir yer varki ;
ÝNSANDA !
GÖNÜL...
Gönül adamý olsunlar diliyorum...
...
Nigâr Güler.
Sosyal Medyada Paylaşın: