o gül tene, can-ý güle gül kere, aþk kere aþktan öte cihan-ý aþk düþsün ateþ düþsün bu gülcan-ý ömrüme sen kere, son kere
ey can-ý gül. kölesi ol gülmenin gülerken aþk ile aðlamanýn sen gülmeyince açamýyor mevsimler ne çok yakýþýyor gülmek sana ne çok bilsen bir bilsen ne çok sebepsin ömür boyu sevmek için sen
çok kere, aþk kere yüküm ol sýrtýmda sonum olsun yolun, soluðun günümden, gecemden ne de ecelimden eksilme bir nefes inan senden öte ne gün var ne de güneþ
ah .. can-ý gül, gül-ü can gülcan. gelmeyince, gülmeyince sen ne çiçek açýyor, ne de bahar bu ten bilmezsin ah.. istesen de bilemezsin be gülüm tam da bu yüzden çok ama çok aðýr geliyor yüreðime ölüm…
. . . //
ilhanaþýcýmartikibinyirmibir
Sosyal Medyada Paylaşın:
ilhanaşıcı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.