Sevmek kendinle başlar
Sevmek kendinle baþlar
solgun yüzümü
biraz kadere biraz da hedere
kahrý kelam ettim nice zamanlar
gülmek denen þeye sýrýtarak bakarken
sevgi nasýl bir þey nasýl sevilir
nasýl severler
kuþkularým içimde kaynarken
kime neye neyin hesabý dedim
neden o düzgün olsun
neden ben kendimi düzelteyim
þu yaptýðým yanlýþ þu eksik
uykularým kaçarken
gülle koklaþýp gülmek varken
günle serpilip dolaþmak varken
dostla sarýlýp hasbihal varken
hayat güzel çok güzel olmalý
þu iç muhasebeden çýk
sev sev sev
insana dair her þey insani
en iyisi en kötüsü en canavarcasý
insana ait
bunu bil bul hepsi sensin
kedini sev dedim bir gülümse
ellerini sev, gözlerini sev
aklýný sev yüreðini sev çok sev
bir sevdiðin olsun onu da çok sev
...ve insanlarýn tümünü sev
kadýn erkek yaþlý çocuk
iyisini kötüsünü yargýlamadan
kendini seversen insaný seversin
insaný seversen insanda seni sever
kendin baþla güzele doðruya
sen görünsün bu yansýma
sana bakan sana uysun
sana dönsün
buraya kadar tamamsa
artýk doðrularýný söyleyebilirsin
Ahmet Coþkun
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.