ESKİ ANILAR

Eskiden elmalar alýrdýk sana çarþý pazardan.
Nede çok severdin,
Ekþi, tatlý, fark etmez derdin ve yerdin.
Her ýsýrdýðýnda diþlerinde kalan,
Tebessümü ve gülümsemeni, görürdüm.
Neþeli gözlerinle her baktýðýnda bana.
Þarkýlar söyleyip, þiirler okurdum sana,
Yana, yakýla...

Çocuklar gibiydin,
Umarsýzca davranýþlar sergilerdin.
Her anýmýzda beni güldüren bir yüzün vardý,
Bu yüzdende sana ne kadar sevdiðimi söylesem,
Azdý.
Yastýða baþýmý her koyduðumda,
Bir özlemin gelirdiki aklýma,
Sorma…
Sonra dalardým uykuya,
Seni düþünürdüm rüyalarýmda...

Zaten ortasýnda kaldým, bunca kalabalýðýn.
Artýk eskilerden kalma, ne elman kaldý,
Nede anýlarýn.
Bunca zaman sonra gelebildin ya aklýma.
Ve sonrada rüyalarýma,
Bundada vardýr elbette bir hayýr,
Sakýn darýlma.
Eski günlerin hatýrýna,
Kavuþuruz belki, yarýnlarda... ( DeN!Z )
Sosyal Medyada Paylaşın: